Registratie in Chennai

De eerste reis sinds de jongens terug naar Nederland zijn bracht ons naar Chennai. We moesten naar Chennai om ons te registreren. Jaap was in oktober daar al geweest, maar nu moesten we samen, Tijn moest het hele registratieproces nog volgen. Vervolgens moest de hele registratie overgezet worden naar Delhi. Registreren is nodig, omdat we in India binnengekomen zijn op respectievelijk een werknemersvisum en een entry visum en dat moet gebeuren in de vestigingsplaats van de eigenlijke werkgever. En die zit in Chennai, vandaar.
's Avonds vrij laat aangekomen op het vliegveld, vervoer stond klaar, dus we werden zo naar hotel Aspi Inn gebracht, wat voor ons gereserveerd was door het bedrijf. Toen we in het hotel aankwamen hadden we meteen een onbehaaglijk gevoel. De locatie van het hotel was niet erg goed en het zag er allemaal wat shabby uit. We werden naar onze kamer gebracht, nr. 313. Vanaf het moment dat we de kamer binnenstapten werden we overvallen door een afgrijselijke stank, een mengsel van urine en schimmel. Alles was smerig, de kakkerlakken kropen in de kamer en het badkamertje, er zat bloed op de muren, het beddengoed zat vol vlekken en was beschimmeld. We hebben eerst contact opgenomen met het bedrijf (de persoon die hier gereserveerd had) en daarna zijn we naar beneden gegaan naar de receptie. Onze contactpersoon had blijkbaar al gebeld naar het hotel, want we kregen gelijk een andere kamer. Deze was niet veel beter, maar er liepen in ieder geval geen kakkerlakken rond en het beddengoed was niet beschimmeld. Waarschijnlijk was dit hun bruidssuite.;)
We hebben zelfs nog geprobeerd wat te eten in het restaurant, maar ook dat smaakte niet en alles was te vies om aan te pakken. Al het personeel had vieze kleding aan, vol met vlekken. Omdat we zo moe waren zijn we gebleven en gelijk gaan slapen.
De volgende ochtend meteen uit gecheckt. Maar eerst nog ontbeten, bah!!!
Onze contactpersoon was al gealarmeerd en kwam snel om ons op te halen. Maar eerst moest meneer zelf nog ontbijten, te walgelijk.
Daarna weg uit dit horror house en onze contactpersoon, Santosh, zou ons wel even naar een beter hotel brengen. Eentje gezien en toen hebben we gezegd, we zoeken zelf wel een hotel. Eerst die registratie en alles er omheen regelen.

Die registratie is een verhaal apart. We gingen naar het immigratie bureau, zeg maar IND. Eerst word je in een wachtkamer geplaatst, nou ja op de gang gezet en je mag op een plastic stoeltje zitten. Vervolgens schuif je steeds een plaats op, totdat je eindelijk aan de beurt bent om het kantoortje van de helpdesk binnen te gaan. Daar begint de stoelendans opnieuw. Zodra je aan de beurt bent en je voor het bureau van de ambtenaar mag zitten, lever je het registratieformulier en alle bijlagen in. Deze ambtenaar kijkt of alle bijlagen er bij zitten en tekent dan een of ander formulier en dan mag je naar een volgend kantoor. Als je geluk hebt mag je naar loket 1 t/m 4, of als je pech hebt naar loket 5.
Want dan heb je nog een aantal formulieren in te vullen. Wij mochten naar loket 4 en we mochten alles inleveren. Kregen een ontvangst bewijs en klaar. We waren de hele ochtend zoet ermee.

Toen op zoek naar een goed hotel. Tijn had er een gevonden op internet (handig als je een laptop en een dongel bij je hebt). We gingen naar het hotel en Santosh zou wel even regelen dat we een kamer konden krijgen. Dat lukte hem dus niet, dus hij begon al weer een ander hotel te bellen. Wij wisten ondertussen van internet dat er wel kamers vrij waren. Dit voorgelegd aan de receptie en ja hoor, wij kregen een kamer, zelfs nog tegen gereduceerd tarief. Zelfs toen was de prijs nog te hoog voor het budget van Santosh.
Wij hebben onze intrek genomen in het Chennai Accord Hotel in een heerlijke kamer. Wat een verademing na dat horror house.
De volgende dag de registratie afgerond, zodat alle gegevens naar Delhi konden worden gestuurd en klaar!
Verder hebben we het weekend genoten van alles van het hotel (er was een grote douche met veel warm water!). En we zijn heerlijk bijgetrokken.
Lekker gegeten op het dakterras (15 hoog) met een prachtig uitzicht over Chennai.
Op zondagochtend vertrokken we weer naar het vliegveld om weer af te reizen naar Delhi.

We doen wat foto's van het eerste hotel bij dit verslag. Gelukkig voor jullie kunnen we de stank er niet bij laten beleven.

Zulke toestanden zijn in India vrij normaal. De standaard is laag. Dat wij in zo'n luxe hotel verbleven is niet voor iedereen weggelegd. Het grootste deel van de bevolking is straatarm. Omgerekend was het voor Nederlandse normen wel een normaal bedrag.

In Chennai zijn we nu klaar.